Wszechświat jest niewyobrażalnie ogromny i gdy patrzymy w nocne niebo, ciężko jest uwierzyć, że jesteśmy sami. Roją się tam miliardy planet, na których panują warunki umożliwiające potencjalnie istnienie życia. W końcu, jak mówiła postać grana przez Jodie Foster w filmie „Kontakt”: „Gdybyśmy byli sami w Kosmosie, byłoby to okropne marnotrawstwo”.
Wraz z odkryciem galaktyk dotarliśmy do momentu, w którym wydawało się, że niepoznanymi obszarami Wszechświata są jedynie te, z których światło jeszcze nie zdołało do nas dotrzeć lub nie dotrze nigdy. Najnowsze teorie naukowe sugerują jednak, że może istnieć jeszcze większa przestrzeń, w której nasz Wszechświat jest niewielką częścią gigantycznego multiwszechświata, podobnie jak nasza galaktyka jest jedną z multum galaktyk usianych we Wszechświecie. Pomysł kontrowersyjny i przez długi czas traktowany przez naukowców niepoważnie, lecz współcześnie rozpatrywany jako pełnoprawna gałąź badań naukowych.
Informacja oraz proces jej wymiany są nieodłącznym elementem życia każdego człowieka. Codziennie jesteśmy „bombardowani” niezliczoną ilością komunikatów, na podstawie których organizujemy się jako społeczeństwo i wpływamy na rozwój cywilizacji. I choć intuicyjnie rozumiemy, czym jest informacja, to w naukowym ujęciu, wciąż nie ma pewności co do jej istoty.
W ciągu ostatnich trzystu lat nauki matematyczno-empiryczne odniosły niesłychane sukcesy i powiedziały nam wiele fascynujących i zaskakujących faktów o świecie. Jednakże ich doniosłość nadal bywa negowana, a wynika z niezrozumienia fundamentalnych zasad rządzących nauką. Chcąc zatem mówić o nauce w ogóle, konieczne jest wyjaśnienie podstawowego zagadnienia: czym jest teoria naukowa.